หน้าหลัก ---> กระดาน พูดคุยเรื่องทั่วไป ---> ทางสัจธรรม

Total 1 Record : 1 Page : 1

chusak ทางสัจธรรม

ส่งข้อความ
ไปอ่านเจอบทความดีๆที่มีประโยนช์ก็เลยนำเอามาฝากครับ คัดลอกมาจาก บ้านมหา.คอม ขอคุณครับ
เพลง : ทางสัจธรรม
ศิลปิน : วีระนนท์ รัตนวีระกุล




มีเกิด มีแก่ มีเจ็บ มีตาย
มีทุกข์ทางกาย มีทุกข์ทางใจ
ยึดติด ปรุงแต่ง เวียนว่าย
วนไป เรียนรู้ ภายใน
มองเห็นทั่วจักรวาล


พระพุทธองค์ทรงข้ามผ่าน
วัฏสงสารที่ยาวไกลพระพุทธองค์ทรงค้นใจ
มองเห็นทางแห่งความจริง
เปิดฟ้าผ่านแสงธรรมส่อง
ให้เรามองเห็นทุกสิ่ง


กิเลสครองหัวใจพ่ายดับสูญ...สิ้น คือนิพพาน
ไม่เกิด ไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย
หมดทุกข์ทางกาย หมดทุกข์ทางใจ
เลิกติดปรุงแต่ง ดับสิ้นภายใน
หมดเชื้อปรุงใจ มองเห็นทางสัจจะธรรม


แสงทองส่องทาง แสงธรรมส่องใจ
เสียงธรรมทรงไว้ หัวใจเบิกบาน

แสงทองส่องทาง แสงธรรมส่องใจ
เสียงธรรมทรงไว้ หัวใจเบิกบาน

แสงทองส่องทาง แสงธรรมส่องใจ
เสียงธรรมทรงไว้ หัวใจเบิกบาน


พุทธัง สาระนัง คัสฉามิ
ธรรมมัง สาระนัง คัสฉามิ
สังฆัง สาระนัง คัสฉามิ
http://www.youtube.com/watch?v=aPtb0y4XUB0&feature=player_embedded



"ความสุขเปรียเหมือนผีเสื้อ
หากคุณยืนมือไปจับมัน
บ่อยครั้งต้องคว้าน้ำเหลว
แต่ถ้าคุณนั่งนิ่งๆ
มันอาจจะบินมาเกาะที่ตัวของคุณ"



มีเศรษฐีคนหนึ่ง เขาสามารถซื้อทุกสิ่งที่ต้องการได้แต่กลับรู้สึก ยิ่งมียิ่งขาดความสุข เขาเชื่อว่า...ตัวเองได้กลายเป็ฯคนโรคจิตซึมเศร้ายิ่งหาหมอก็ยิ่งพบแต่ความว่างเปล่าและเครียด วันหนึ่ง...เขาได้ยินว่ามีหมอเทวดาคนหนึ่ง อาศัยอยู่ที่ริมทะเลเขาตัดสินใจไปหาทันทีเมื่อหมอได้ฟังปัญหาของเชาแล้ว จึงยื่นยาให้เขาสามห่อและรับรองว่าเขาจะหายจากโรคอย่างแน่นอน

หมอกำชับอีกว่า...ต้องกินยาวันละห่อและต้องเอาไปกันที่ริมหาดทรายจึงจะได้ผลดีเศรษฐีเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งแต่ก็เดินไปที่หาดทรายและคลียาห่อแรกออกดูภายในห่อยามแต่ข้อความว่างเปล่านอกจากตัวหนังสือที่เขียนว่า...นั่งพักที่หาดทรายสัก 30 นาที เวลานั้นจิตใจของเขาเริ่มสัมผัสกับเสียงคลื่นสายลม และทองฟ้าสีครามที่งดงามเศรษฐีคิดว่าตัวเองถูกหลอก...ก็เลยบอกตัวเองว่ามานั่งพักผ่อนที่นี่ก็แล้วกัน เขานั่งอยู่ที่นั่นจนพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า ลืมไปว่านั่งนานเกินกว่าเวลาที่หมดเทดากำหนดให้

วันที่สอง เขากลับไปที่ชายหาดและคลียาห่อที่สองออก ภายในไม่มีอะไร นอกจากคำสั่ง
ช่วยเอาปลาตัวเล็ก ๆ หาตัวที่เกยตื้นกลับคืนสู่ทะเล จิตใจเขาเบิกบานขึ้นที่ ได้ทำให้ปลาตัวแล้วตัวเล่าพบกับชีวิตใหม่

วันที่สาม เขาคลี่ยาห่อสุดท้ายออกในนั้นเขียนว่า...เอาความทุกข์และความกังวนของคุณทั้งหมดเขียนลงบนหาดทราย เศรษฐีหากิ่งไม้มาได้อันหนึ่ง แล้วเริ่มเขียนข้อความลงบนหาดทรายอย่างไม่ยั้งมือ เขียนเขียนเขียน เขียน ความสัมพันธ์กับภรรยาไม่ดีเลยยิ่งนานยิ่งเย็นชาลูกๆ ก็ไม่เชื่อฟัง ...ธุรกิจการค้าย่ำแย่มากหนีสินล้นพ้นอื่นๆ เขาเขียนจนมือเมื่อยจึงลุกขึ้นยืนดูความทุกข์ของเขาที่ถูกระบายออกมา แต่ทันใดนั้นคลื่นใหญ่ลูกหนึ่งได้ชัดขึ้นมาบนหาดและเมื่อมันค่อยๆไหลกลับไปเศรษฐีพบว่า....ตัวหนังสือที่บ่งถึงความทุกข์ได้ละลายหายไปกับน้ำ กลับเป็นหาดทรายที่ราบเรียบเหมือนเดิมความรู้สึกใหม่ๆกำลังเกิดขึ้น...

ซึมเศร้ากำลังเป็นโรคจิตของคนในยุคนี้วิตกกังวลขาดความสุข ดั่งหินก้อนใหญ่ทับอยู่ที่ทรวงอกแต่ที่แน่ๆ คนที่สามารถเอาหินก้อนนี้ออกได้ ก็คือตัวคุณเอง...

ยาห่อที่ 1 คือ การพักผ่อน

แท้จริงหมอเทวดาท่านนี้ต้องการให้ร่างกายและจิตใจของเขาได้รับการพักผ่อน

ยาห่อที่ 2 คือ การให้

ไม่ว่าท่านจะให้ความช่วยเหลือกับคนหรือสัตว์ท่านจะได้รับการตอบแทนด้วยความสุขอย่างเต็มเปี่ยม การให้...แม้เพียงเล็กน้อย...อาจได้รับการตอบแทนอย่างมากมายทางฝ่ายจิตวิญญาณหากเป็นเช่นนี้ไม่คุ้มหรือ?

ยาห่อที่ 3 คือ เวลา

เวลาเปรียบเหมือนคลื่นทะเลที่ทำให้หาดทรายราบเรียบ ไม่ว่าบาดแผลในใจจะลึก เวลาจะช่วยสมานแผลึกนั้นให้หายได้

ทางสัจธรรม



โดย  chusak วันที่ 2012-02-10 05:51:15 
 
1.  

ส่งข้อความ








โดย  ช้าง วันที่ 2012-02-16 22:16:22 
 

Total 1 Record : 1 Page : 1