หน้าหลัก ---> กระดาน โชว์พระเครื่อง ---> ปาฏิหาริย์แห่ง ไม้ครู หลวงปู่ภู พระเกจิดังวัดอินทร์

Total 0 Record : 1 Page : 1

หมอเมืองขอน	ปาฏิหาริย์แห่ง ไม้ครู หลวงปู่ภู พระเกจิดังวัดอินทร์
ส่งข้อความ	ปาฏิหาริย์แห่ง"ไม้ครู"(1) "หลวงปู่ภู"พระเกจิดังวัดอินทร์ หนึ่งในวัตถุมงคลของพระครูธรรมานุกูล (ภู จนฺทเกสโร) ที่เลื่องชื่อยิ่ง คือ "ไม้ครู" เป็นเครื่องรางของขลังที่พระครูธรรมานุกูล (ภู จนฺทเกสโร) ได้สร้างขึ้น หากแต่ได้สร้างไว้จำนวนน้อยมาก มีชื่อเรียกขานแผกต่างกันไปบ้างว่า ไม้เท้าหลวงปู่ บ้าง ไม้พ่อครู บ้าง ไม้ครู บ้าง นิ้วเพชรพระอิศวร บ้าง ไม้เท้าเวสสุวัณ บ้าง กระบวนการส ร้าง "ไม้ครู" ของพระครูธรรมานุกูล (ภู จนฺทเกสโร) นับว่าแปลกยิ่ง กระทั่งในปัจจุบันนี้ยังไม่อาจสืบค้นพบว่า มีพระเกจิอาจารย์ใดสร้างเครื่องรางของขลังเช่นนี้บ้าง ในหนังสือ "อินทรานุสรณ์" ซึ่งพิมพ์แจกเป็นที่ระลึกในงานทำบุญวันเกิดอายุครบ 7 รอบ พระอินทสมาจาร (เงิน อินฺทสโร) มีกล่าวถึงการสร้างไม้ครูนี้อย่างน่าสนใจ ซึ่งได้คัดและจัดเรียงย่อหน้าใหม่เพื่อง่ายต่อการอ่าน "ไม้ครู หรือ พ่อครู ของหลวงปู่ภูศักดิ์สิทธิ์นัก ครั้งท่านยังมีชีวิตอยู่ ท่านผู้ใดจะขอไม้ครูของท่าน ก็ต้องไปกราบไหว้ขอล่วงหน้าก่อนวันเสาร์หนึ่งวัน เมื่อท่านรับปากว่า ได้ วันเสาร์ตอนเช้าท่านผู้นั้นก็จัดเตรียมหัวหมูหนึ่ง บายศรีปากชาม มะพร้าวอ่อน กล้วยขนมต้มแดงต้มขาว ใส่ถาดไปทำพิธี แล้วเอาไม้ตะพดไปถวายท่าน เจาะรูหัวท้ายหรือหัวเดียวแล้วแต่ท่านจะให้ แล้วท่านก็ลงมือทำ ท่านเอาไม้ทิ่มผี 7 ศพ จักเป็นเส้นตอกแล้วลงอักขระบรรจุที่หัวไม้ประมาณ 1 นิ้วเศษๆ เสร็จแล้วท่านก็เอายางมะตอยหรือรักปิดทับ แล้ววางไว้ตอนนี้ ท่านจะฉันอาหาร ลูกศิษย์ตัดลิ้นหมูหั่นใส่ชามแล้วทำน้ำปลา เอาพริกขี้หนูมากๆ ตำละเอียดใส่ลงในน้ำปลา เป็นหัวจิ้มถวายท่านฉัน บางวันเสาร์มีหัวหมูถึง 9 หัว เมื่อท่านฉันเสร็จแล้วท่านจึงจะทำพิธีปลุกเสกแล้วประสิทธิ์ให้ การ ที่ท่านบรรจุให้ทั้งหัวและท้ายอย่างนี้ เรียกว่า นิ้วชี้พระอิศวร หรือชี้ต้นตายปลายเป็น ถ้าท่านบรรจุให้ข้างเดียวก็เรียกว่า ไม้พ่อครู เหมือนกัน ก่อนที่ท่านจะทำ ท่านต้องรู้จิตใจของผู้รับก่อน ท่านจึงบรรจุให้ข้างเดียวบ้าง สองข้างบ้าง อนึ่ง ไม้ไผ่ทิ่มศพ 7 ศพ ซึ่งจักเป็นตอกลงอักขระบรรจุในไม้ตะพดนั้น ท่านเล่าว่า เมื่อท่านออกธุดงค์เดินทางอยู่กลางป่า เห็นกอไม้ไผ่ล้มกอหนึ่ง และช้างโขลงมันเดินข้ามกอไผ่นั้นไป ท่านจึงตัดมา 3 ปล้อง เพื่อเอาไว้บรรจุทำไม้ครู" และเนื่องเพราะขั้นตอนในการทำ "ไม้ครู" นั้น มีตอนหนึ่งที่ต้องนำไม้ไผ่ไปจิ้มศพที่กล้าแข็ง กล่าวคือ ต้องเป็นศพที่ตายวันเสาร์เผาวันอังคาร ให้ได้ถึง 7 ศพ เหตุนี้เองที่พระครูธรรมานุกูล (ภู จนฺทเกสโร) มาจำพรรษายังวัดสระเกศเป็นวัดแรก ที่วัดสระเกศจากประวัติของพระครูธรรมานุกูล (ภู จนฺทเกสโร) กล่าวว่า ท่านนำไม้ไผ่จิ้มศพตามตำราการสร้างได้เพียง 4 ศพ เท่านั้น ต่อ มาจึงได้ย้ายมาจำพรรษาที่วัดจักรวรรดิราชาวาส หรือวัดสามปลื้ม ที่วัดแห่งนี้พระครูธรรมานุกูล (ภู จนฺทเกสโร) นำไม้ไผ่ทั้ง 3 ปล้อง จิ้มศพได้เพิ่มอีก 3 ครบจำนวนตามตำราการสร้าง คอลัมน์ มุมพระเก่า สรพล โศภิตกุล มาจากหนังสือพิมพ์ : ข่าวสด ...................................................................................................... ปาฏิหาริย์แห่ง"ไม้ครู"(จบ) "หลวงปู่ภู"พระเกจิดังวัดอินทร์ ใน การสร้าง "ไม้ครู" จากการบันทึกคำบอกเล่าของลูกศิษย์นั้น มีข้อมูลบางด้านที่แตกต่างไปจากบันทึกของพระครูวรภัตติคุณ ในหนังสือ "อินทรานุสรณ์" ที่ว่าอุดรูหัวท้ายของไม้ครูด้วย "ท่านก็เอายางมะตอยหรือรักปิด" กล่าวคือ บันทึกคำบอกเล่าของลูกศิษย์ว่า "ท่านใช้ไม้รักซ้อนเจาะรูแล้วประจุกระดูกแร้งลงภายในไม้นั้น แล้วเอาไม้จิ้มศพประจุ อุดด้วยชันนางโลมใต้ดิน หรือขี้สูตร์ดินราบ" ไม้ ครู มีบางท่านใช้ไม้พยุงแทนรักซ้อน ทั้งนี้หมายถึงไม้ขนาดเล็กที่นำติดตัวไปได้ ส่วนไม้ขนาดใหญ่ซึ่งเป็นไม้ถือนั้นไม่เลือกว่าเป็นไม้อย่างใด แล้วแต่ผู้มีความประสงค์จะให้ท่านประจุนำมามอบให้ อย่างไรก็ตาม คุณวิเศษของ "ไม้ครู" นี้ ลูกศิษย์ของพระครูธรรมานุกูล(ภู จนฺทเกสโร) บางท่านว่า หลวงปู่ได้ประจุเทพ คือ เทวดาลงไว้ในไม้นั้น ใช้เฝ้าบ้านได้ และใช้ป้องกันตัวในยามคับขัน เมื่อมีไว้บูชาในบ้านแล้ว โจรผู้ร้ายจะไม่มารบกวน เรื่องของ "คุณวิเศษ" แห่ง "ไม้ครู" นี้ มีเล่ากันสืบทอดบันทึกสืบทอดต่อกันมา คือ เรื่องของพัสดีเฉย อยู่เรือนจำจังหวัดกาญจนบุรี ผู้เป็นศิษย์ของพระครูธรรมานุกูล (ภู จนฺทเกสโร) ว่า "เมื่อวันแรกที่เข้าไปรับหน้าที่นั้น ได้ถือไม้ครู(ชนิดไม้ถือ) เข้าไปในประตูคุก เมื่ออกจากประตูคุกหลังจากรับมอบหน้าที่เสร็จแล้ว ห่างจากประตูคุกสัก 2-3 วา นักโทษภายในคุกก็ชกต่อยตีกันหลายคู่ พอพัสดีเฉย เดินเข้าไปดูนักโทษก็สงบ พอเดินกลับออกมานักโทษก็จับกลุ่มทะเลาะต่อยตีกันอีก พอพัสดีเฉยเข้าไปก็หยุดตีกันเอง โดยไม่ต้องมีใครห้ามปราม ในครั้งหลังนี้เมื่อพัสดีเฉยเดินพ้นจากกลุ่มที่ตีกันไม่กี่ก้าวก็มีนักโทษคน หนึ่งล้มลงดิ้น ตัวสั่นเหมือนเจ้าหรือผีเข้า แล้วลุกขึ้นยืนประกาศด้วยเสียงอันดังว่า "เฮ้ย อ้ายหนวดโง้งเมื่อตะกี้นี้มันเป็นใครกันวะ กูไม่ชอบหน้ามันเลย มันเก่งกว่ากู มันถืออะไรของมันในมือขวา แสงแปลบปลาบเข้าตากู กูทนไม่ได้ มันคงไม่รู้ว่ากูคือเจ้าพ่อรักษาคุกนี้ คุกนี้จะราบเรียบก็เพราะกู จะแตกบรรลัยก็เพราะกู ถ้าจะให้สงบต้องให้กูอยู่อย่างสงบ อย่าได้ถือของนั้นเข้ามาอีก มิฉะนั้นกูจะไม่อยู่ อ้ายพวกเวรเหล่านี้จะแหกคุกออกมาทำความเดือดร้อนให้คนนอกเขา ถ้ามึงเชื่อกูก่อนเข้ามาในประตูคุก ต้องเอาไม้นั้นวางไว้ข้างนอก" ตั้งแต่ วันนั้น พัสดีเฉย มิได้นำไม้พ่อครูเข้าไปในคุกอีกเลย เหตุการณ์ต่างๆ ก็สงบ หลวงปู่ได้บอกกับศิษย์ของท่านว่า ไม้ครูของท่านนี้ไม่ว่าจะนำติดตัวไปที่ใด ย่อมเป็นที่ยำเกรงของปิศาจและเทพยดาทั้งหลาย ปิศาจและเทพยดาไม่อาจทำร้ายได้" อย่างไรก็ตาม ข้อห้ามของพระครูธรรมานุกูล(ภู จนฺทเกสโร) ที่มีต่อการใช้ "ไม้ครู" ซึ่งหลวงปู่ได้สั่งนักสั่งหนา ห้ามเอาไปตีใครเป็นอันขาด เพราะถ้าตีแล้วผู้ถูกตีจะพิการหรือวิกลจริตรักษาไม่หาย ท่านสั่งว่าถ้าไม่ได้รับการกลั่นแกล้งอันไม่เป็นธรรม ถึงร้องไห้จนน้ำตาเป็นสายเลือดแล้ว อย่าใช้ ท่านแช่งไว้ กล่าวไปแล้วก็เป็นอุบายที่หลวงปู่ไม่ให้นำไปใช้ในทางประทุษร้ายคนอื่นเขา การเซ่นไหว้หรือบูชาไม้ครูนี้ ให้ใช้หมูนอนตอง ให้เซ่นในวันเสาร์หรือวันอังคาร คอลัมน์ มุมพระเก่า สรพล โศภิตกุล
โดย  หมอเมืองขอน วันที่ 2013-08-24 10:10:50

Total 0 Record : 1 Page : 1